Als het dartsvirus je heeft gegrepen is er bijna geen ontsnappen aan. Slechts zelden zijn er darters die na een aantal jaren gegooid te hebben, definitief de pijlen aan de wilgen hangen. Misschien op een ander niveau, misschien minder fanatiek, maar de pijltjes blijven voorhanden en het dartsbord verdwijnt niet.
Soms wordt de dartskamer ingenomen door drogend wasgoed of dient het kamertje voor overnachtende logees. Maar als het bord weer vrije toegang heeft, worden op die vervelende, druilerige zondagmorgens toch de pijltjes even afgestoft en trekt de darter zich een uurtje terug. Om vervolgens tot de conclusie te komen, dat het weer helemaal niks is. Maar de besmette blijft gaan, vaak tegen beter weten in en af en toe nog dromend van vervlogen successen. Beslissende dubbels gaan door de gedachten, leuke voorvallen schieten door het hoofd, resultaten herdacht.
Minder leuke herinneringen slijten en de meeste gebeurtenissen worden met een dromerige glimlach begeleid. Of er een pijl belandt in het beoogde doel is nu van geen enkel belang meer. Eens een darter altijd een darter! Gaan er een aantal beurten relatief goed, dan is er altijd weer de drang om toch maar weer eens een toernooitje te bezoeken. Of om een vaste avond met oude kameraden te beleggen, gewoon omdat het zo een verdomd mooie bezigheid is.
Even schrik je van je ouwe teammaatje die op donderdag wil gooien! Natuurlijk niet! Dan mis je de Premier League. Ondenkbaar! De darter blijft de sport volgen en in zijn hoofd vliegen de pijltjes nog net zoals vroeger. Even vergetend hoeveel uren er toen werd geoefend, even het fanatisme van toen op een zijspoor zettend, wat blijft is de machtige herinnering. Alle slechte partijen vergetend en de weinige successen met dromerige verliefdheid koesterend.
Een darter heeft levenslang.
Plaats reactie
0 reacties
Je bekijkt nu de reacties waarvoor je een notificatie hebt ontvangen, wil je alle reacties bij dit artikel zien, klik dan op onderstaande knop.
Bekijk alle reacties