Column Harm Mol: Het jongensboek van Huybrechts is nog lang niet uit Columns
Columns

Column Harm Mol: Het jongensboek van Huybrechts is nog lang niet uit

Column Harm Mol: Het jongensboek van Huybrechts is nog lang niet uit

Het darten in België werd jarenlang bepaald door Eric Clarys. Geweldig rekenend en de vreemdste uitgooien had hij automatisch in zijn hoofd. Menig ‘spotter’ zat met het zweet in zijn handen als Eric voor het bord verscheen. The Sheriff bewandelde zijn eigen vaak onvoorspelbare weg. Een val van een ladder zette een hele vette gemene streep door de carrière van de “Barney” van onze zuiderburen. Zijn poging om met links te gooien is tekenend voor zijn doorzettingsvermogen en kenmerkt zijn mentaliteit. Daarna werd het stil in België, heel erg stil.

Maar langzaam aan dook er een naam steeds vaker in de uitslagen op. Bijna ieder toernooi in de België en Nederland kwam één naam steeds vaker in de einduitslagen voor, ene Kim Huybrechts. De eerste keer op TV was tegen Steve West en hij verloor met 3-1. Nog geen ervaring en hij moest duidelijk aan de omstandigheden wennen. Zijn snelle overstap naar de PDC deed mij fronzen. Nog maar weinig grote prestaties neergezet en je dan al willen meten met de grote jongens, leek mij te vroeg voor deze jonge zuidelijke Nederlander. Maar och, och wat kreeg ik ongelijk!

In 2012 zag je Kim’s prestaties steeds beter worden en het WK van 2013 moest zijn toernooi worden. Met steeds meer vertrouwen verscheen hij voor het bord en het vooruitzicht dat Dana ook op het WK regelmatig in beeld zou komen, deed mij hopen dat hij een paar rondes door zou komen. Vlak voor het kampioenschap der kampioenschappen kwam zijn vader te overlijden, weg aspiraties! Weg toernooi! Ik vroeg me zelfs af of hij sowieso wel aan de oche zou verschijnen.

Ooit met heel veel bewondering Ceulemans gevolgd, ook de biljarter natuurlijk, maar ik doel op de voetballer. De ‘over mijn lijk’ mentaliteit straalde eraf. Mis ik hier nog wel eens. De Belgen lijken hier sterker in. Kim verscheen aan de oche. Op zich al een wereldprestatie. Het verdriet was zichtbaar, maar hij had iets beloofd en hij kwam dat na. Bewonderenswaardig. Vanaf dat moment had hij een speciaal plaatsje bij mij. Veel wat je doet in je leven, doe je met in je achterhoofd, dat je je ouders trots wilt zien. Als je animator/promotor/trots/vader dan vlak voor een belangrijk toernooi wegvalt, kun je geen wereldprestatie leveren, hoe graag je ook wilt en wat je ook beloofd hebt. Maar Kim stond er en Dana steunde hem. Winnen of verliezen was totaal onbelangrijk. Hij stond er. Hij was er en hij gooide zijn pijlen. Het lukte niet. Totaal onbelangrijk!

Daarna ging het leven zoals voor iedereen verder. Darten is zijn beroep en hij ging weer aan de slag. Er volgden een aantal goede prestaties, onder andere Wenen en Nuland waren de sympathieke Belg goed gezind en langzaam klom hij op de Order of Merit. Er kwam tussendoor nog wel een toernooitje welke een beetje anders is als andere toernooitjes: The World Cup of Darts! De twee hoogstgeplaatste spelers op de Order of Merit mogen hun land vertegenwoordigen en voor België waren dit Kim met zijn oudere broer Ronny. En deze twee hadden zich een doel gesteld, ze moeten gevoeld hebben dat dit toernooi in het teken van pa Huybrechts zou staan. Het verlies was juist genoeg verwerkt om hier een wereldprestatie neer te zetten en dat deden de broertjes. Als er ooit een tweede plaats is geweest die gevoeld moet hebben als een overwinning, dan is het deze. Ronny gooide geweldig en Kim was super. Na iedere overwinning gingen de blikken omhoog en een ieder wist waar hun gedachte was. Ontroerend en mooi om te zien. De finale verliezen deed geen pijn, de broederliefde en vader-respect deed voor mij de overwinning van de Engelsen verbleken en de naam van de familie Huybrechts was definitief gevestigd.

En let op mijn woorden, het jongensboek is nog lang niet uit. Er volgen nog vele hoofdstukken. Ik hoop dat we Kim steeds vaker op de grote toernooien gaan zien en ik wil hier graag pleiten voor een wildcard voor de Premier League. Ten eerste omdat Kim dit als darter aan kan, maar een bijkomend voordeel: De kijkcijfers zullen omhoog vliegen als om de twee minuten Dana in beeld komt met haar betoverende lach. De Mona Lisa kan op zolder en zelfs Leonardo da Vinci zou het met me eens zijn: Dana’s glimlach is mooier! De donderdag zal nooit meer zijn wat ie is geweest!

0 claps
0 bezoekers

Jelti

Plaats reactie

666

0 reacties

Laad meer reacties

Je bekijkt nu de reacties waarvoor je een notificatie hebt ontvangen, wil je alle reacties bij dit artikel zien, klik dan op onderstaande knop.

Bekijk alle reacties

Meer nieuws