Column Kim Huybrechts "Meer kon ik niet wensen op het PDC WK" Columns
Columns

Column Kim Huybrechts "Meer kon ik niet wensen op het PDC WK"

Column Kim Huybrechts "Meer kon ik niet wensen op het PDC WK"

Het is alweer even geleden dat ik een column heb geschreven, maar het is dan weer zover. Het is de laatste tijd druk geweest, zowel op persoonlijk vlak als op dartsgebied. Er werd mij gevraagd om deze keer een column te schrijven over mijn afgelopen WK, en dat doe ik natuurlijk met veel plezier! Ik ga jullie niet vertellen wat ik heb gegooid want dat kan iedereen natuurlijk vinden op het internet, maar ik ga jullie proberen vertellen hoe ik mij heb voorbereid op de wedstrijden en hoe ik mij voelde voor, tijdens en na wedstrijden.

Allereerst mijn voorbereiding op het WK. Die startte niet al te best. Een paar weken voor kerstmis kreeg onze familie namelijk een zware klap te verwerken. De dokter stelde vast dat mijn moeder kanker moest bestrijden, ondertussen is alles al aan de betere hand. Maar het was ziekenhuis in en uit voor operaties en chemokuren. Dit is natuurlijk niet bevorderlijk voor een trainingsschema, maar belangrijk is dat waar een wil is, daar is een weg. Op een middag kreeg ik een sms’je van mijn sponsor. “Kim, de loting valt mee. Je hebt Brendan Dolan.” Mijn eerste gedacht was dan ook dat het op zich wel meevalt. Geen topper zoals Taylor of Lewis maar een goede darter waar wel winstmogelijkheden lagen voor mij. Natuurlijk had Brendan een fantastische World Grand Prix achter de rug met een finaleplaats en natuurlijk nog die befaamde 9-darter. Het was dus een 50/50 match.

Omdat ik met Kurt naar Londen reisde, en hij op vrijdag speelde, vertrokken we al op donderdag terwijl ik op zondag moest spelen. Mooi hotel voorzien van een trainingsruimte en een scherm in de bar met sport en dus ook de dartwedstijden. Alles was dus aanwezig voor een goede relaxte omgeving. Een beetje trainen, een beetje genieten van Londen en af en toe eens naar Ally Pally om wedstrijden te zien, zo zagen mijn dagen eruit voor mijn wedstrijd. Dan komt die belangrijke dag eraan, mijn eerste WK wedstrijd! De ogen gaan ’s ochtends open en het eerste wat door je gedachten flitst “Ik moet vandaag mijn wedstrijd gooien…” Een hele dag giert er vanalles door je hoofd. Voor de wedstrijd was ik vrij nerveus, maar gelukkig helpt een beetje alcohol dan wel. Dan komt dat grote moment, je staat klaar en te wachten om op te komen. Je ziet dat publiek zingen en feesten, en dan hoor je je naam. Je liedje begint te spelen dan begint je hart te pompen en adrenaline stroomt door je lichaam!

De wedstrijd zelf verliep wat stroef en tijdens de wedstrijd wil je dat natuurlijk veranderen, maar dit ging maar moeizaam. Gelukkig gooide Brendan ook niet erg goed en kon ik de wedstrijd toch winnend afsluiten. Achteraf was het gevoel niet zo heel positief. Ik had wel gewonnen en daar ben je natuurlijk blij om, maar ik had niet het spel gespeeld waar ik op gehoopt had. Uiteindelijk zal je denken, winnen is het belangrijkste, maar om een goed gevoel op te bouwen speel je graag een sterke wedstrijd. Het enige waar ik veel vertrouwen uit getankt had waren de dubbels want die gingen gelukkig wel goed.

Voor de tweede wedstrijd zat James Richardson eraan te komen. Die had knap in zijn eerste ronde wedstrijd gewonnen van Raymond van Barneveld met indrukwekkende finishes. Niet onderschatten dus. Eerst nog kerstmis thuis vieren en dan weer richting Londen. Ik was minder nerveus dan de eerste wedstrijd. Was dit goed of niet zo goed? Mis je dan scherpte of wordt je meer zelfzeker? Op een WK kan alles snel keren dus dat was afwachten. De walk on was dit keer minder leuk. James had een typisch Brits liedje en kreeg zo het hele publiek in een aantal tellen op z’n hand. Dit mocht ik flink bekopen. Af en toe hoorde ik een ‘BOE’ en dat is toch iets wat geen enkele darter wil horen als hij op zo’n tornooi staat. Maar ik was daar om te darten en probeerde het van me af te schudden. Tijdens de wedstrijd verliep de start wat nerveus en bang maar naarmate ik voorkwam kalmeerde het publiek en ging het beter. Ik won met 4-1 en had al een beter gevoel overgehouden aan het niveau dan de eerste ronde. Achteraf veel euforie want ik had mijn doel bereikt, de laatste 16. James bleek achteraf ook een heel joviale en sympathieke man.

Paul Nicholson, The Asset. Een imponerende figuur en vooral een hele goede darter was de volgende ronde. Mijn voorbereiding verliep fantastisch en ik kreeg enorm veel vertrouwen. Zoveel zelfs dat ik er steeds meer van overtuigt raakte dat ik deze wedstrijd wel eens positief zou kunnen afsluiten. Alles verliep in deze wedstrijd hoe je het zou wensen. De dubbels vielen goed, getallen waren fantastisch en het publiek was super! Gewoon een wedstrijd waarop je kickt als die zo verloopt. Ik stond gewoon in een kwartfinale van het WK. Niets kon dit nog verpesten, althans dat dacht ik… Het werd niet zozeer verpest maar wel een kleine domper op de euforie: de uitspraken van Paul Nicholson die mijn vriendin verweet van zijn verlies. Nou ja, niet zozeer mijn vriendin maar meer de televisiemakers. Toch niet leuk als je van een top 10 speler zo’n uitspraken hoort. Maar goed, ik vond mezelf de betere speler in die wedstrijd en was tevreden dat ik gewonnen had.

Toen de kwartfinale tegen Andy Hamilton, misschien één met mogelijkheden. Ik had al zeker het mentale voordeel want Andy was de enige van mijn tegenstanders waar ik al eens eerder tegen gespeeld had, en die ook nog kon winnen. Ik had veel vertrouwen overgehouden aan mijn laatste wedstrijd en voelde me enorm lekker die dag. Helaas voelde Andy zich ook zo en speelde enorm dominant! Hij was zeker de betere speler en ik kon mezelf niets verwijten. Ik krijg vaak te horen dat ik in deze partij niet dezelfde winnaarsmentaliteit had als in de wedstrijd tegen Paul, maar om dat te tonen heb je af en toe die belangrijke hoge finishes nodig en die 180-er om je weg te zetten op een dubbel, maar die kwamen er jammer genoeg niet. Mede doordat Andy gewoon super stond te gooien, en dan ook niet voor niets de runner-up van het toernooi werd.

Al bij al een prachtig WK gespeeld. Vier wedstrijden op het grootste dartspodium ter wereld, een top 64e plaats bemachtigt, een mooie zakcent verdient, en een pak ervaring opgedaan! Meer kon ik niet wensen van mijn eerste wereldkampioenschap!

Nu hebben jullie een klein beetje kunnen lezen hoe ik mijn WK heb beleefd. Natuurlijk kan je niet alles gaan neerschrijven want dat zijn gewoon zoveel zaken dat je er een paar columns mee kan vullen. Ik hoop dat jullie van de wedstrijden en natuurlijk deze column hebben genoten en hopelijk tot een volgende keer!

Groetjes Kim
.

0 claps
0 bezoekers

Jelti

Plaats reactie

666

0 reacties

Laad meer reacties

Je bekijkt nu de reacties waarvoor je een notificatie hebt ontvangen, wil je alle reacties bij dit artikel zien, klik dan op onderstaande knop.

Bekijk alle reacties

Meer nieuws