Column Harm Mol: "Andy Fordham, de vriendelijke reus op gympen"

Ik heb inmiddels een leeftijd dat ik af en toe weg mag dromen bij hoe het was. Ik ben de laatste die praat in termen van, dat vroeger alles beter was of dat de jeugd van tegenwoordig dingen doet die ik nooit zou hebben gedaan. Toch kijk ik bij tijd en wijle met weemoed terug in de tijd.

Een fantastisch hoogtepunt in de geschiedenis van het darten is de overwinning van Andy Fordham op de Lakeside in 2004. De vriendelijke reus op gympen versloeg Mervyn King in de finale en stond met betraande oogjes met de beker in zijn handen. Een fantastisch sportmoment.

Andy heeft een mega grote X-factor. Hij is bij iedere dartsvolger geliefd en voor sommigen zelfs een idool. Dit alles ondanks zijn levensstijl en de problemen die dit meebrengt. Wat is het gedrag van het publiek toch grillig en onvoorstelbaar. Keihard worden de darters afgerekend op factoren waar ze bijna geen invloed op hebben. Eén keer een discutabele beslissing, een beetje vertragen, oordoppen in doen of de confrontatie aangaan met het publiek, kan genoeg aanleiding zijn om jarenlang uitgefloten en uitgejoeld te worden.

Andy is qua levensstijl geen goed voorbeeld voor onze jeugd. Van een atletische jongeman groeide hij uit tot een gigantische Viking die zijn eigen pijlen niet meer van de grond kon pakken. Zijn eigen schoenen niet aan kon trekken. Toch blijven wij hem aanmoedigen en verafgoden. De gunfactor zit dus duidelijk in iets anders dan een manier van leven.

Hij is een gigantische goeie en sportieve darter, zelfs de hardere PDC wereld kon dit gelukkig niet veranderen. Zijn pretogen en welgemeende felicitaties voor ongeacht welke tegenstander hebben hem uit laten groeien tot een symbool voor de sport. Een darter van de oude stempel! Een drankje, pijlen smijten en plezier hebben. Ondanks en dankzij alles een voorbeeld voor velen.

Afgelopen week plaatste Andy zich voor de Grandslam of Darts. Wat een prestatie! Een nieuw hoogtepunt voor een doorzettend icoon van de sport. Een knuffel en een omhelzing waard! Ik ga iedere seconde dat hij in beeld is bij de Grandslam met weemoed bekijken en ik leg dit op mijn harde schijf onwisbaar vast.