PDC WK finalist Michael Smith dankt bijnaam aan zijn verleden als koeienjongen

Michael Smith, die op Nieuwjaarsdag de finale van het PDC WK speelt in Ally Pally tegen Michael van Gerwen en daar 500.000 pond mee kan verdienen, heeft laten weten dat zijn jeugd niet over rozen ging.

De meeste mensen zullen ongetwijfeld denken dat de bijnaam Bully Boy voortkwam uit het gemak waarmee hij de triples weet te raken op het dartsbord. Wellicht dacht een enkeling ook dat hij als pestkop gezien werd. Het komt echter voort uit een apart ongelukje met een koe, toen hij een tiener was. Zo zegt Smith tegen The Sun: ''Toen ik 13 was, werkte ik op een koeienboerderij. De eigenaar was tevens uitsmijter bij de kroegen van mijn tante. De koeien kregen kalveren en wij moesten alle kalveren voorzien van een label. De eigenaar was echter het label voor de moederkoe vergeten. Hierdoor was ik zo'n 35 minuten aan het werk in de koeienmest om de kalveren te labelen. Toen de eigenaar terug kwam, had ik een van de kalveren op zijn rug, vingers in zijn neus en benen in de lucht. De eigenaar noemde me hierop 'bully'.''

De 28-jarige man uit Saint-Helens vervolgt: ''Toen ik begon met darten, moest ik een bijnaam hebben en ik dacht aan het zojuist beschreven voorval. Ik ben absoluut geen pestkop, verre van zelfs. Ik ben geen agressief persoon, hoewel als ik geïrriteerd raak ik wel agressief kan zijn.''

Na zijn middelbare school gaven zijn ouders hem twee opties of hij ging werken en huur betalen of hij moest door studeren om een vak te leren. Smith koos voor het laatste, maar heeft dit nooit afgerond omdat hij ermee stopte om professioneel darter te kunnen worden: ''Ik ben soms een lui persoon. Ik vond het erg leuk om op die koeienboerderij te werken, maar niet om er mijn brood mee te gaan verdienen. Ik wilde geen geld betalen, terwijl ik thuis woonde dus ging ik maar studeren. Maar op de dag van mijn laatste examen kwam ik niet opdagen, want ik koos ervoor om te gaan darten. In de eerste ronden van mijn twee volgende toernooien verloor ik van Andy Hamilton en met 5-0 van Phil Taylor. Ik dacht dat ik mijn leven had vergooid. Gelukkig heeft het zich uitbetaald en is het de beste beslissing van mijn leven geweest.''

Smith heeft tevens, net zoals Gerwyn Price, een rugbyverleden, maar op 15-jarige viel hij van zijn fiets op weg naar huis en brak hierbij zijn heup. Hij moest gedurende enkele maanden op krukken lopen en daar ging zijn droom om het te maken in het rugby. Hij erkent dat het breken van allebei zijn handen een keerpunt was in zijn dartscarrière. Hij zei: ''Ik wist dat ik als darter niet geblesseerd kon raken. Het ergste wat me kon overkomen was dat er een dartpijl in mijn voet zou belanden. Maar op kerstavond 2009 had ik wat gedronken met vrienden en op de weg terug gleed ik uit vanwege de gladde weg waar we op liepen. Ik brak allebei mijn polsen. Ik zat vier maanden in het gips. Maar toen ik terugkwam was het het beste dat me ooit is overkomen. Tijdens mijn comeback won ik direct een Pro Tour toernooi. Ik versloeg Dave Chisnall met 6-5 in de finale (tweede UK Open Qualifier van 2011, red.). Vanaf toen was alles anders voor me.''

In theorie kan hij op Nieuwjaarsdag een whitewash om zijn oren krijgen, maar zijn mentor Gary Anderson heeft er alle vertrouwen in dat zijn pupil de Sid Waddell Trophy in Engeland houdt: ''Als je Michael Smith ziet spelen, doet hij je denken aan Phil Taylor. Darten is zijn leven, hij houdt ervan. Hij geniet ervan om vier, vijf, zes uur te trainen. We weten allemaal wat hij kan. Als hij het podium opgaat en speelt zoals hij in de halve finale deed (tegen Nathan Aspinall, red.), hebben we een nieuwe wereldkampioen.''