Het is weeral een tijdje geleden, maar hier ben ik weer met mijn visie op het dartsgebeuren. Maar eerst ga ik nog even toelichten hoe het met mij gaat en hoe het darten evolueert met links. Soms stel ik mij de vraag wat voor zin het heeft om hiermee door te gaan, maar ik doe dit spelletje zo graag dat dit maar een fractie van een seconde in mijn hoofd blijft hangen en dan ga ik er weer met volle moed tegenaan. Dagelijks gooi ik zo’n twee uur en ik moet zeggen dat ik goede vorderingen maak. Niet de vorderingen die ik in mijn hoofd heb, maar ik ben ervan overtuigd dat ik ooit nog wel eens een goede dartsspeler kan worden.
Rechts heeft het me uiteindelijk ook enkele jaren gekost, dus kan en mag ik niet verwachten dat het mij met links sneller zou lukken. Ik ben nu een tweetal jaren bezig en als ik hier thuis sta te gooien heb ik er soms een echt goed gevoel bij. Zo lang ik er in blijf geloven en met de nodige discipline blijf werken zal ik er komen. Zo niet, dan kan ik nog altijd terugkijken op een zeer mooie en lange dartscarrière met tal van mooie overwinningen en vele leuke herinneringen. Time will tell, maar waar een wil is, is een weg.
Wat staat er dan in de nabije toekomst op het programma. Het Mariflex Open, het Paradiso Open en het Duitsland Open. Enkel en alleen om de sfeer op te snuiven en een beetje genieten van alles wat erom heen hangt.
Dan kom ik even terug op de voorbije wereldkampioenschappen waar Kim bij de PDC een uitzonderlijke mooie prestatie heeft neergezet, Kurt een verdienstelijke wedstrijd heeft gegooid tegen Wes Newton en waar Geert bij de BDO tegen de latere winnaar Christian Kist heeft verloren.
Allereerst Geert de Vos. Hij speelde de eerste ronde tegen Tony West en deze werd eigenlijk zeer eenvoudig gewonnen. Kanttekening was wel dat Tony niet met zijn eigen darts gegooid heeft en misschien al met de gedachte bij de PDC was. Dan tweede ronde tegen Christian. Bij een 2-2 stand in sets en een 2-2 stand in legs mistte Geert een 100-finish. Let wel, hij heeft wel geen darts op de dubbel gehad. Indien deze finish wel was gelukt zat er waarschijnlijk meer in. Maar als je 8 maal 180 gooit en je komt uit op een gemiddelde van 29.07, dan heb je volgens mij geen goede wedstrijd gegooid.
Maar betekenen gemiddelden als je met 30.00 wereldkampioen wordt. Hoe moet Jan Dekker zich wel voelen die met 32.17 moest gaan zitten. Zo zie je maar dat die gemiddelden eigenlijk niet van belang zijn, het resultaat is wat belangrijker is. Neemt niet weg dat ik over heel het toernooi Christian wel de meest constante speler vond van al de spelers, dus in mijn ogen een terechte winnaar.
Dan richt ik mij even op Kurt van de Rijck. Hij heeft een goede solide wedstrijd gegooid van een hoog niveau met 93+ gemiddeld, maar Wes Newton heeft net iets meer ervaring voor zulke wedstrijden en hij was daarmee de terechte winnaar.
Tot slot de man van het moment, Kim ‘The Hurricane’ Huybrechts. Hij schopt het tot de kwartfinale in zijn eerste deelname. Een ongelooflijk goede prestatie en wat ik belangrijker vond, een spelpeil van hoog niveau. Als je constant boven de 30.00 per pijl gooit dan ben je een heel goede speler, zeker op een WK. Neem daar nog eens bij dat dit zijn eerste wereldkampioenschap was en dan ziet het er voor de toekomst zeer mooi uit en gaan we zeker nog leuke dingen zien van Kim. In de kwartfinale stuitte hij wel op een ontketende Andy Hamilton die zeker in zijn eerste sets ongelooflijk sterk was en zodoende snel een voorsprong bij elkaar gooide die achteraf bekeken niet meer te overbruggen bleek voor Kim. Maar nogmaals een dikke proficiat aan het adres van The Hurricane.
Ook in zijn verder PDC toernooien blijft Kim zeer goed spelen en haalt hij zeer mooie resultaten. Zo ook dit weekend tijdens de Player Championship van Reading, met een vijfde en een derde plaats waar hij tweemaal tegen The Power verloor. Maar als je spelers als Adrian Lewis, James Wade, Mark Webster, Justin Pipe en twee keer Raymond Barneveld verslaat dan kan je na verloop van tijd ook wel van Phil Taylor winnen. En als dat lukt dan is alles mogelijk en ligt de weg open naar een mooie carrière, als die er nu al niet zit aan te komen.
The Sherrif
.