James ‘Hillbilly’ Hurrell straalde na zijn spectaculaire zege op Stephen Bunting.
De 41-jarige Engelsman schakelde de nummer vier van de wereld uit met 4-3 in sets en een gemiddelde van 98,48. Volgens Hurrell was het niet alleen zijn grootste WK-zege tot nu toe, hij vond zelfs dat de eindstand Bunting een beetje vleide. Terwijl Bunting met enorme finishes het publiek opzweept, bleef Hurrell koel. “Hij vierde alsof hij al gewonnen had,” zei hij met een glimlach. “Maar ik ben niet van plan om weg te gaan.”
“Grootste zege uit mijn carrière”
Hurrell was duidelijk wat deze avond voor hem betekende.
“Geweldig. Absoluut geweldig. De grootste zege uit mijn carrière,” blikte hij terug. Hij wist vooraf al dat hij een sterk niveau kon halen.
“Ik wist waar mijn spel stond voordat ik het podium opging. Ik moest alleen mijn dubbels een beetje beter raken en dan wist ik: ik ga nergens heen.”
Dat gevoel kreeg hij ook bevestigd door de cijfers: een bijna 99-gemiddelde tegenover 91 van Bunting.
“Ik had eigenlijk 4-0 moeten winnen”
Ondanks de thriller in zeven sets vond Hurrell dat hij het zichzelf onnodig moeilijk maakte.
“Eerlijk gezegd had ik met 4-0 moeten winnen,” klonk het eerlijk. “Ik maakte het alleen zwaar op de dubbels. Dat is wat ik steeds zeg over mijn spel: de dubbels.”
De vele 100+ finishes van Bunting maakten op hem minder indruk dan op het publiek.
“Ik verwachtte dat hij zulke finishes zou gooien. Maar ik was niet onder de indruk. Gewoon concentreren en blijven staan. Ik heb nu een andere mindset.”
Ontspannen in de beslissende momenten
Opvallend genoeg voelde Hurrell geen spanning in de cruciale legs.
“Relaxed,” was zijn korte antwoord op de vraag hoe hij zich voelde op de beslissende momenten. “Ik was niet nerveus. Het was meer: ‘Kom op, Mush, we gaan ervoor, we gaan weg hier.’”
Die ontspanning komt volgens hem vooral door het vertrouwen in zijn vorm.
“Ik voel geen zenuwen. Ik ben zo zeker van mijn spel. Je hebt de wedstrijd gezien: ik ga nergens heen. Ik ben er gewoon.”
Ally Pally beter dan Lakeside
Hurrell heeft in het verleden al een kwartfinale gehaald op Lakeside, maar die ervaring telt voor hem amper mee.
“Absoluut niks,” zei hij stellig. “Dat podium op Lakeside is verschrikkelijk, ik haat het.” Waarom hij zich dan zo thuis voelt bij het PDC WK?
“Hier op Ally Pally is het veel makkelijker. De helft van de mensen kijkt niet eens naar je. Dat haalt de druk eraf. Daar kijk ik juist graag naar.”
“Hij vierde alsof hij gewonnen had”
Het moment dat Bunting zijn enorme finishes vierde, gebruikte Hurrell juist in zijn voordeel.
“Ja, ik leefde daar echt op,” vertelde hij. “Hij vierde alsof hij de wedstrijd al gewonnen had. Ik werkte dáárop.”
Hurrell let duidelijk op de lichaamstaal van zijn tegenstander.
“Er kwam iets los bij Stephen als hij een leg won. Ik had hem onder druk gezet met die grote uitworpen. Toen hij zo juichte naar zijn familie en vrienden, was ik eigenlijk wel blij. Dat gaf mij meer vertrouwen. Ik wist: ik doe blijkbaar iets goed om hem zo te laten vieren.”
Die momenten ziet hij als teken van kwetsbaarheid.
“100 procent. Ik voelde dat er iets zat. Dat maakte mij alleen maar sterker.”
Familie, tourcard en toekomst
Hurrell benadrukte dat zijn rustige hoofd ook buiten het podium begint.
“Het familieleven is goed thuis. Alles is goed,” zei hij tevreden. Sinds hij begin 2024 zijn tourkaart pakte, geniet hij van elk moment.
“De reis tot nu toe? Geweldig. Er is geen betere baan dan dit.”
En over zijn volgende tegenstander was hij kort maar krachtig.
“Ik heb net de nummer vier van de wereld verslagen, dus ik maak me nergens zorgen om,” klonk het zelfverzekerd. “Ik ga nergens heen.”