‘Mijn pijlen stonden heel raar in het bord’, Van Veen ondanks grip-gedoe overtuigend naar laatste 16 op WK

Gian van Veen heeft zich overtuigend geplaatst voor de laatste 16 van het WK darts in Alexandra Palace. De 23-jarige Nederlander versloeg de Let Madars Razma met 4-1 in sets in de derde ronde. Op de statistieken was het niet indrukwekkend maar wel degelijk: bijna 98 gemiddeld, vier keer 180, een 125-finish en een dubbelpercentage van 57 procent. Toch voelde het voor Van Veen allesbehalve comfortabel op het podium. Zijn pijlen vielen anders in het bord dan normaal, waardoor hij zijn vertrouwde stapelspel kwijt was. Op tv was te zien hoe hij verbaasd naar de zijkant keek, richting de tafel waar zijn gasten zaten. Midden in de partij besloot hij zelfs zijn grip aan te passen, met minder triples als direct gevolg. Na afloop legde hij uitgebreid uit wat er precies misging, én waarom hij tóch tevreden is.

Van Veen stond na afloop met een dubbel gevoel voor de camera’s. Het resultaat was dik in orde, het gevoel totaal niet. „Het ging vandaag niet helemaal als gewenst,” begon hij. „Mijn pijlen staan normaal redelijk vlak in het bord, waardoor ik ze mooi erbovenop kan gooien en goed kan stapelen. Dat gebeurde vandaag niet. Mijn pijlen stonden heel wat raar in het bord eerlijk gezegd. En dat verbaasde me een beetje.”

Die vreemde invalshoek speelde vooral in de eerste helft van de wedstrijd. „Daar was ik misschien eerder mee bezig, de eerste twee, drie sets. Dan besef je later pas hoe goed het eigenlijk ging, terwijl je in je hoofd vooral met die pijlen bezig bent.” Ondanks dat ongemakkelijke gevoel nam Van Veen een 3-0 voorsprong in sets en legde Razma constant onder druk. 

Het moment dat kijkers thuis hem even verbaasd zagen kijken richting de zijkant, bleek geen ruzie of publieksgedoe, het zat puur in zijn materiaal en techniek. „Ik kwam er eigenlijk na twee à drie sets achter dat mijn pijlen gewoon niet goed in het bord stonden,” volgens Van Veen. „Daardoor ging ik wat aanpassen aan de manier hoe ik mijn pijl beet had. Ik pakte hem iets wat meer naar voren beet, zodat ik dacht: dan komt hij in ieder geval vlak in het bord staan.”

Die noodgreep werkte deels. „Dat gebeurde ook, alleen daardoor gooide ik wel een stuk minder trippels. Dat gebeurde in die vierde set. Toen ik eenmaal dat podium afliep, dacht ik: oké, gooi dat alsjeblieft snel uit je hoofd.”

In de korte pauze wist hij de knop om te zetten. „Gelukkig heb je dan een paar minuten om dat gewoon snel te vergeten. In de vijfde set ging ik het podium op zonder die gedachte en speelde ik weer zoals in de eerste drie sets.” Het resultaat: de schommelende vierde set bleef een incidentje, en in set vijf maakte hij het koelbloedig af. 

Wat opviel: terwijl de cijfers top waren, vond Van Veen zelf dat het „niet geweldig” voelde. „Het voelde niet geweldig, maar zeker die eerste paar sets ging het scoren nog wel redelijk. Gewoon genoeg 100’s, 140’s, 96-scores waardoor je erbij blijft,” zei hij. „Maar doordat mijn pijlen niet goed in het bord stonden, kon ik niet echt gebruikmaken van de eerste of tweede pijl. Daardoor had ik het gevoel dat ik niet genoeg 180’s en 140’s gooide.”

Toen hij in de pauze naar het scherm keek, schrok hij zelfs van zijn eigen gemiddelde. „Op een gegeven moment keek ik na drie sets links op het scherm. Toen zag ik dat ik daar rond de 98 gemiddeld zat. Al was dat 92 of 91 geweest, had ik het ook geloofd.”

Daaruit trekt hij een belangrijke conclusie voor de rest van het toernooi: „Als dat mijn ondergrens is, dan teken ik meteen. Ik denk dat ik echt nog verder kan zakken qua gevoel. Maar als je dan nog 98 gooit, ben ik daar heel tevreden over.”

Met deze overwinning is Van Veen op dit WK in al zijn drie wedstrijden niet onder de 98 gemiddeld gedoken en bevestigt hij zijn status als één van de vormmannen van het toernooi.

Door zijn sterke seizoen én deze WK-run is Van Veen inmiddels virtueel de nummer zes van de wereldranglijst. Toch probeert hij daar zelf zo min mogelijk mee bezig te zijn. „Tuurlijk, als je hier eenmaal staat, wil je zo ver mogelijk komen,” zei hij. „Nu ik voor het eerst in mijn carrière bij de laatste 16 sta, is dat heel mooi. Maar ik probeer het echt wedstrijd voor wedstrijd te bekijken.”

De buitenwereld heeft het al graag over Premier League, top-4 en ‘toekomstig wereldkampioen’. „Onbewust ben je toch met de Premier League bezig,” gaf hij toe. „En iedereen legt die druk op je: je had hier nog nooit een wedstrijd gewonnen, je bent nu nummer 10 van de wereld… Dat probeer ik allemaal zo veel mogelijk van me af te praten.”

Daarbij speelt zijn mental coach, oud-international Dirk Marcellis, een belangrijke rol. „Voor het WK heb ik nog met hem gesproken over hoe je omgaat met deze druk. Ik vind het vooral fijn dat ik mijn eigen ei kwijt kan. Dat ik kan zeggen: hier zit ik mee, dit zeggen mensen tegen mij. Dat haalt de druk er voor mij een beetje af.”

Op social media en in de pers wordt Van Veen al gezien als één van de serieuze gegadigden voor de wereldtitel. Zelf blijft hij daar nuchter onder. „Er wordt gezegd dat ik langzaam richting de kanshebbers kruip,” reageerde hij. „Maar ik zie mezelf zeker nog niet als kandidaat. Tuurlijk, ik kan het iedereen heel moeilijk maken, ook Van Gerwen, Humphries of Littler, maar niet op dit podium, dat heb ik nog nooit laten zien.”

Tijdens de wedstrijd denkt hij naar eigen zeggen maar aan één ding. „Er zijn zoveel randzaken waar je over kan nadenken tijdens de wedstrijd. Alleen als ik eenmaal op dat podium sta, ben je alleen maar met je tegenstander bezig, en hem te slopen. Dat is echt het doel als je eenmaal dat podium betreedt.”

Zijn vorm van de afgelopen twaalf maanden, met onder meer de Europese titel en twee World Youth-titels, geeft hem vertrouwen dat hij op de beslissende momenten kan leveren.

Met zijn opmars is Van Veen inmiddels de nummer twee van Nederland achter Michael van Gerwen. Daarmee neemt hij een prominente rol in voor de Nederlandse dartfans, maar hij voelt zich voorlopig nog prettig „in de schaduw”. „In Nederland heb je altijd Michael van Gerwen,” zei hij. „We zijn op zoek naar iemand daar net achter. Ik heb laten zien dat ik de nummer twee kan zijn. Maar ik sta als jonge speler ook in de schaduw van Luke Littler, en als Nederlander in de schaduw van Michael. Voor mij helpt dat alleen maar, want niet alle druk ligt op mij.”

Zijn grote dartidool blijft Gary Anderson, met wie hij deze middag nog in actie zag komen tegen landgenoot Jermaine Wattimena.

Door de 4-1 zege op Razma staat Van Veen nu in de vierde ronde, oftewel de laatste 16 van het WK.Daarin treft hij de winnaar van het duel tussen Ricky Evans en Charlie Manby. „Ik kijk er heel erg naar uit,” zei hij over de komende ronde. „Ik probeer het gewoon wedstrijd voor wedstrijd te bekijken. Nog één wedstrijd ben ik sowieso de favoriet. Daarna, als je misschien Humphries krijgt, wordt het anders, maar dat zien we dan wel.”

Hoe dan ook: als dit inderdaad zijn ‘slechte’ wedstrijd was, zoals hij zelf zegt, dan is de rest van het veld gewaarschuwd.

PDC World Darts Championship 2026, derde ronde (laatste 32)