Michel van Roon wint HWDO Rankingfinale in Oud-Beyerland

Zaterdag 2 juni werd in café Effe Om in Oud-Beyerland de finale van de HWDO ranking van dit seizoen gespeeld. Wegens enkele afmeldingen werden een 4-tal wildcards uitgereikt zodat alsnog met 40 deelnemers aan de avond kon worden begonnen. In 8 poules werd begonnen aan de voorronde, waarin de laatste uit ieder poule zou afvallen en met 32 de knock-out in zou worden gegaan. In de poulefase viel de nummer 9 uit de stand Marcel Goudswaard verrassend vroeg uit het toernooi. Ook voor Arjan van Verk werd de poulefase het eindstation. Van de wildcardhouders gingen Jos Solleveld en Patrick Lips wel door naar de volgende ronde. Voor Patrick hield het daarna al weer op. Gert-Jan Resoort was met 2-0 te sterk voor hem.

Jos overleefde de eerste partij wel, maar in de tweede ronde bleek Ben Naaktgeboren net te sterk. Justin Schilperoord wist ook de eerste partij te winnen, hetgeen hem op een nachtje op de bank slapen kwam te staan. Hij won namelijk van vriendin Marjolein Bunk. In de volgende ronde viel echter ook voor Justin al het doek door toedoen van Arjan Brussaard. John Bonte kende geen mededogen met Cretienne Godschalk een gunde haar geen leg. Maar ook voor hem viel in de tweede ronde voor hem het doek. Roy Moerenhout, die daarvoor eilandgenoot Sander van Oostenbrugge had verslagen, was met 2-1 te sterk.

Marcel Koolmees, winnaar van de “gewone” ranking, had zich in zijn poule als tweede geplaatst en mocht in zijn eerste rondepartij aantreden tegen Nico de Wit. Ondanks ferme tegenstand werd Nico geen leg gegund. In de tweede ronde trof hij nu een van de poulewinnaars en niet de minste. Michel Roon, die vorig jaar de cut niet had gehaald, was hierin zijn tegenstander. Michel had in zijn eerste ronde partij afgerekend met John Schipper, en ook met Marcel kende hij geen probleem, hetgeen betekende dat de top-3 al bij de laatste 16 was gestrand. In een bestuurlijk onderonsje trok Gert Kooi tegen Lenard Fiere net aan het kortste eind.

In de daarop volgende partij was Len echter niet bestand tegen het geweld van Marcel van Verk. Toernooidirecteur Harm Leusink rekende verrassend met 2-0 af met Maarten van Ettinger, waarna met dezelfde cijfers Maurice Bonte aan de zegekar werd gebonden. In de kwartfinales was het echter teamgenoot Arjan Brussaard die het met 3-0 een halt toeriep. Patrick van den Boogaard, winnaar van het finaletoernooi vorig jaar, rekende eerst met naamgenoot Luijendijk af, waarna ook Nico Vermeulen aan de kant werd geschoven. In een spannende en mooie partij werd de kwartfinale echter ook zijn eindstation door toedoen van Marcel van Verk. Ook voor Ben Naaktgeboren en Gert-Jan Resoort hield het toernooi hier op.

In de halve finale troffen Roy Moerenhout en Arjan Brussaard elkaar. Bij een 2-2 stand werd Arjan gebroken en de behield Roy daarna zijn eigen leg, waardoor hij zich op kon maken voor de finale en Bruss zich tevreden moest stellen met een eerste plaats en een “troostprijs” van € 100,-. In de andere halve finale mochten teamgenoten Marcel van Verk en Michel van Roon het tegen elkaar opnemen. Beide heren waren de hele avond al goed op dreef, wat resulteerde in een hoogstaande partij. Het was Michel die een achterstand omboog in een voorsprong en zich uiteindelijk ook met 4-2 voor de finale plaatste.

Onder leiding van Master (of disaster) caller John “The Moustache”, met aan de flanken geassisteerd door schrijvers Sander van Oostenbrugge en Gert Kooi, zou in een best-of-9 partij uitgemaakt worden wie zich de nieuwe rankingkampioen mocht gaan noemen en de wisselbokaal en de dikst gevulde enveloppe mee naar huis mocht nemen.

Roy had de toss gewonnen en dus het voordeel om de partij te beginnen. Dit voordeel werd hem echter direct ontnomen want Michel prikte zijn eerste drie pijlen in de tripple 20. Michels volgende beurt leverde een iets lagere score op, maar na zijn eerste beurt galmde andermaal “one-hundred and eighty” door de zaal en stond er na 9 pijlen dus al een finish op het bord. Ondanks dat Roy ook meerdere triples wist te gooien pakte Michel de eerste leg. Roy leek alles behalve aangeslagen, want hij ging onverstoord verder met goede scores te gooien, maar ook Michel bleef goed doorgaan en leek zich naar een 2-0 voorsprong te spelen. Hier stak Roy echter brutaal en stokje voor en brak direct terug en dus weer een gelijke stand. Ook leg 3 leverde een brak op door Michel en omdat hij als eerste in de partij daarna zijn eigen leg wist te behouden pakte hij een comfortabele 3-1 voorsprong een leek daarmee de basis voor de eindoverwinning te hebben gelegd. Roy was echter geenszins van plan het bijltje er bij neer te leggen en pakte de volgende leg en kwam terug tot 3-2 en daarmee was het dus zeker nog niet gedaan. Dit leek ook even bij Michel door het hoofd te schieten, want in een, voor zijn doen, mindere leg was het Roy die als eerste voor een dubbel kon gaan aanleggen.

De eerste kansen daarop liet hij echter liggen, waardoor Michel alsnog de kans werd geboden zijn leg te behouden, maar ook hij faalde, waarna Roy dan toch toesloeg en wederom een gelijke stand op het bord zette, 3-3. Beide heren gooide er daarna nog maar even een schepje boven op en werden er meerdere 100+ scores gegooid waardoor beide na 4 beurten reeds op een finish stonden. Het was Roy die, net als in de vorige leg, als eerste mocht aanleggen en daarmee de kans kreeg om voor het eerst in de partij op voorsprong te komen. 3 pijlen in de hand waren echter niet genoeg voor hem, waardoor Michel andermaal brak en op 4-3 kwam. Michel opende direct met 140 waardoor Roy, ondanks een goed antwoord met 100, continu tegen een kleine achterstand aankeek. Michel verschafte zich hierdoor als eerste de mogelijkheid om uit te gaan gooien. Roy liet een hoge finish over, waardoor Michel zich eigenlijk geen misser kon permitteren. Dit deed hij dan ook niet en zijn eerste pijl op de dubbel was ook direct raak, waardoor de fameuze woorden “game, set and the 2012 HWDO Ranking Champion, Michel van Roon” de zaal werden ingeslingerd.

Uit handen van de vorige winnaar Patrick van den Boogaard werd de bijna een meter hoge wisselbokaal overhandigd aan Michel en door Toernooidirecteur Harm Leusink werd hem een met € 400,- gevulde enveloppe toegestopt. Runner-up Roy moest zich tevreden stellen met de helft.

Voordat de finalisten hun prijzen kregen, hadden alle deelnemers van de avond een mooie herinnering ontvangen en kregen de afvallers bij de laatste 16 en verliezend kwart en halve finalisten ook nog een leuke geldprijs. De top 3 van de reguliere rankingcompitie, zowel bij de heren als bij de dames, ontving een mooie beker en werd er voor de hoogste finish tijdens het seizoen een beker overhandigd. Bij de heren had Patrick van Boogaard recht op deze prijs, want hij presteerde het om eerder dit jaar 170 uit te gooien. Bij de dames was met 114 de beker voor Stacey Rijn bestemd. Op de finale avond zelf werd 13 maal 180 gegooid. Winnaar Michel van Roon nam er 4 voor zijn rekening. Ook de hoogste finish kwam uit zijn handen en wel 145.

Met een zeer goede opkomst het gehele jaar en een zeer gezellige finale avond kan andermaal teruggekeken worden op een zeer geslaagd jaar en hopen we dat we volgend jaar op dezelfde voet verder kunnen gaan.