Column Mister 20 "De deelnemers"

In een eerdere column schreef ik dat ik hoopte dat bepaalde spelers op het WK weer hun oude vorm zouden vinden. Helaas heb ik moeten constateren, scrabble 2 keer woordwaarde, dat bepaalde authentieke spelers ontbreken. Peter Manley en Wayne Mardle zijn natuurlijk degene die meteen bij mij te binnen schieten. John Part heeft zich dan gelukkig nog net weten te plaatsen. Hoe kan het toch dat beide heren dusdanig zijn afgezwakt dat ze er niet meer bij kunnen zijn? Manley heeft toch in een aantal finales gestaan. Mardle heeft meerdere halve finales gehaald. Dus beide heren kunnen darten. Mardle heeft ook nog geen leeftijd waarvan je zegt: Hij begint ouder te worden.

Dus ligt het aan bovengenoemde spelers of aan de rest van de deelnemers? Is de PDC nu uiteindelijk toch uitgegroeid tot een bond met goede spelers in de gehele breedte? Ik denk van wel. Tel daarbij de slopende tour op en naar mijn mening heb je dan de reden dat niet iedereen meer kan aanhaken. Is het een gemis? Jazeker. Steeds vaker hoor ik men zeggen dat de echte karakters er niet meer zijn. Jocky, Bristow, Lazarenko, Wallace en George noem ze maar op. Stuk voor karakters waar mensen voor kwamen kijken. Niet eens altijd even briljant aan de oche maar toch. We verloren deze karakters tegelijkertijd op het moment dat de sport professioneler is geworden. Ligt hier dan een directe link? Ik ben er zelf nog niet helemaal uit, maar ik heb een theorie. Ik denk dat de karakters van toen en nu niet dezelfde discipline kunnen opbrengen als de échte professional. Mardle is altijd druk bezig met zijn opkomst. Dat hij daarnaast ook een aardig pijltje kan gooien komt eigenlijk op een tweede plek. En ik denk dat de spelers dat ergens ook vinden. De meeste echte karakters zijn toch een wat losser soort mens. Beetje lol trappen, beetje darten en zo toch tot de halve finale komen of een toernooi winnen. Puur op talent eigenlijk. Wayne Jones, Wes Newton, Dennis Ovens en natuurlijk Alan Tabern zijn geweldige darters en ze verdienen het stuk voor stuk om op het WK te staan. Maar ik wissel ze graag in voor een Mason, Mardle, Fordham en Manley. De interactie met het publiek, het jennen van een tegenstander. Noem het maar op. Niet altijd origineel, niet altijd sportief. Maar altijd leuke televisie, leuk om naar te kijken. De amusementswaarde waarde stijgt natuurlijk. Dat brengt gelijk een andere vraag met zich mee. Is dat soort amusement leuker dan een fantastische pot darts? Nee, natuurlijk niet! Maar de bovengenoemde entertainers kunnen naar mijn mening op een WK zoveel meer brengen als de andere bovengenoemde darters. Om weer naar de twee te gaan waar het mee begon. Zowel Mardle als Manley kunnen fantastisch gooien. Net zo goed, of beter, als Jones en Newton en ze brengen ook meer lol op het podium. En nogmaals, laat hier geen onduidelijkheid over bestaan, de deelnemers die er staan, staan daar terecht.

Dus wat te doen? Er moeten meer talenten opstaan die ook een karakter zijn! Simpel gezegd natuurlijk maar er zitten potentiële kandidaten bij. Adrian Lewis, Kevin McDine, Jelle Klaassen en natuurlijk Paul Nicholson. Jongens die naar mijn mening alles bezitten om het darten de toekomst mee in te nemen. De sport is volwassen geworden en daarmee lijkt het wel alsof de smaakmakers ook uitsterven. Ik hoop dat dit niet het geval is en dat we in de toekomst weer volop kunnen genieten van darts en de soap eromheen.