Andrew Gilding: ‘Ik ben het levende bewijs dat het nooit te laat is’

Andrew Gilding beleeft op latere leeftijd misschien wel zijn mooiste jaren als darter. De 55-jarige Engelsman schakelde op het WK Chris Dobey uit en laat opnieuw zien dat je ook als laatbloeier grote titels kunt pakken. Zelf won hij zijn eerste major pas recent en noemt hij zichzelf lachend een voorbeeld voor oudere darters die nog twijfelen om er vol voor te gaan.

In een openhartig gesprek vertelt Gilding over succes op latere leeftijd, slimmer trainen, nederig blijven en waarom hij het helemaal niet erg vindt dat zijn beste spel nu pas komt.

Gilding vindt het zelf nog steeds een beetje onwerkelijk dat hij zo laat in zijn carrière doorbreekt.

“Het is eigenlijk gek,” zegt hij. “Je hebt andere spelers als Paul Lim, Phil Taylor… maar hij is natuurlijk een speciaal iemand. Ik ben blij dat ik het later in mijn carrière heb gedaan. Ik denk dat ik nog steeds de oudste speler ben die zijn eerste major heeft gewonnen.”

Waar veel topspelers al op jonge leeftijd doorbreken, moest Gilding geduld hebben. Juist dat zorgt er nu voor dat hij nog altijd hongerig is naar meer.

“Ik was een late starter, dus ik heb de honger nog steeds. Als ik op mijn zestiende, zeventiende was begonnen, had ik het nu misschien allemaal niet meer zo belangrijk gevonden.”

De Engelsman geeft eerlijk toe dat zijn lichaam niet meer alles aankan. Daarom past hij zijn trainingsschema aan.

“Mijn vorm is door de jaren heen heel erg op en neer gegaan,” legt hij uit. “Dus probeer ik nu een betere manier van trainen te vinden en mijn tempo beter te doseren. De laatste maand heb ik mijn training teruggebracht naar misschien een derde van wat ik normaal doe. Dat lijkt nu zijn vruchten af te werpen.”

Ook fysiek moet hij concessies doen. “Voorheen trainde ik een paar uur per dag. Nu is het meer drie kwartier,” vertelt Gilding. “Ik draag een elleboogband en smeer ibuprofen-gel. Als je wat ouder wordt, kun je gewoon geen zeven of acht uur per dag meer gooien. Ik in ieder geval niet.”

Ondanks zijn successen voelt Gilding zich nog geen onbetwiste ster op het podium. “Na de eerste ronde zei ik dat ik me soms een beetje een bedrieger voel daarboven,” lacht hij. “Nu ik twee goede wedstrijden heb gespeeld, hoor ik dan meer op dat podium? Nee, zo denk ik niet. Het is niet goed om met te veel arrogantie naar binnen te lopen. Je moet proberen nederig te blijven.”

Ook over zijn kansen om ver te komen op dit WK wil hij niet te veel vooruitlopen. “Ik denk nog helemaal niet aan ‘alles winnen’,” benadrukt hij. “Eén wedstrijd tegelijk.”

Gilding gaf toe dat hij stiekem ook droomt van een negen-darter op het WK. “Ik hoopte op een negen-darter vanavond,” vertelt hij met een glimlach. “Maar nu heb ik tenminste de kans om het in de volgende ronde te doen. Als ik hem niet in deze ronde gooi, dan misschien in de volgende.”

Dat is niet alleen voor hemzelf een mooie bonus. “Een deel van het geld gaat naar het publiek, een deel naar een goed doel en een deel naar mij natuurlijk. Maar als je met zoiets in je hoofd aan een wedstrijd begint, móét je wel heel goed spelen om het te halen.”

Doordat hij al zeker is van een plek na Kerst, kan Gilding iets meer ontspannen naar de feestdagen toe.

“Het wordt sowieso een fijne Kerst,” zegt hij. “Zoals ik al eerder zei: ik ga zoveel eten als ik kan. Er gaat een hoop kalkoen in mijn buik na Kerst, dus je weet nooit wat er gaat gebeuren.”

Toch blijft de focus op het toernooi. Consistentie is voor hem het sleutelwoord. “Constante prestaties zijn eigenlijk altijd mijn zwakke punt geweest,” geeft hij toe. “Ik had zo’n tien jaar geleden een goede run met een halve finale op de UK Open en daarna zakte het weer weg. Maar dat was wel ervaring waar ik van geleerd heb, vooral in hoe ik mezelf moet doseren.”

Door zijn late doorbraak is Gilding inmiddels een rolmodel geworden voor spelers die pas op latere leeftijd serieus met darts beginnen. “Mensen zeggen dat wij, met Paul Lim en ik, oudere spelers inspireren om ook te beginnen,” vertelt hij. “Ik ben nog niet op het niveau van Paul, maar ik hoop dat ik er over zestien jaar nog steeds bij ben.”

Zijn boodschap aan iedereen die twijfelt? “Het is nooit te laat,” zegt Gilding vastberaden. “Het is een cliché, maar ik ben het levende bewijs. Het is een cliché met een reden.”